- Սկսենք նրանից, թե ե՞րբ Արմենչիկը սիրահարվեց և հասկացավ, որ ինչ-որ մեկի անունը ուժեղ բաբախյուն է առաջացնում իր սրտում:
- Ես և կինս` Լուսինե Մանուկյանը, ծանոթացել ենք անցած տարի դեկտեմբերի 21-ին Մոսկվայում: Նա արդեն տասնյոթ տարի էր` բնակվում էր այնտեղ: Ծնողները երևանցի են: Հենց սկզբից շեշտեմ, որ հարսնացուս ռուս չէ. բոլորը կարծում են, թե կինս այլազգի է, բայց այդպես չէ: Երբ մեկնել էի Մոսկվա համերգի, նա համերգի նախաձեռնողներին օգնում էր կազմակերպչական գործերում: Մեր առաջին ծանոթությունը հենց այդտեղ էլ կայացավ և, ինչպես ասում են, լինելու բան էր, պիտի լիներ: Ես անգամ չէի էլ մտածում ամուսնության մասին: Ամեն բան շատ արագ ստացվեց, իսկ նրան տեսնելուն պես հասկացա, որ սիրում եմ, նա է այն միակը, ում փնտրում էի:
- Լավ, կասե՞ս` ով է ընտրյալդ, ի՞նչ մասնագիտություն ունի, ինչո՞վ է զբաղվում: Բացի այդ, մի բան էլ ճշտենք. ասում են` ընտրյալդ ռուսաստանաբնակ գործարար Արա Աբրահամյանի բարեկամուհին է: Ճի՞շտ է արդյոք:
- Առաջինը` Լուսինեն ռուս չէ, հայ է, ոչ մի բիզնեսմենի կամ թվարկվածների աղջիկն ու բարեկամուհին չէ: Պարզապես Մոսկվայում բնակվող լավ ընտանքի լավ ու հրաշալի աղջիկ է: Կինս 23 տարեկան է, Մոսկվայում է ուսանել. երկու բուհ է ավարտել` մասնագիտանալով տարբեր մասնագիտություններում: Նա իսկական հայուհի է: Հրաշալի ու լավ մարդ, անչափ բարի. եթե ըտրել եմ, ուրեմն հրաշալի մարդ է:
- Ամենից շատ ի՞նչը քեզ գրավեց Լուսինեի մեջ, ի՞նչով նա քեզ գերեց:
- Նախ` շատ կիրթ ու խելացի աղջիկ է ու ամենկարևորը` բարի: Հետո նախանձություն չկա նրա մեջ, շատ աջակցող և քաջալերող մարդ է, ինչը ես գնահատում եմ: Արտաքինից շատ գեղեցիկ է, սակայն ինձ համար ավելի կարևոր է հոգու գեղեցկությունը, և այս պարագայում այդ ամենը մեկտեղվել է: Ամենից կարևորը` նա ինձ հասկանում է: Երբ նոր էինք շփվում, ըմբռնումով էր մոտենում այն հարցին, որ շատ զբաղված եմ, որ սա իմ կյանքն է: Հետո նշեմ, որ Լուսինեն իմ երգարվեստի երկրպագուն չի եղել, և այդ հանգամանքը մեր միասնության մեջ ոչ մի դերակատարում չի ունեցել, նա ուղղակի լսել էր մի քանի երգ և վերջ:
- Համերգից առաջ տեսար, սիրահարվեցիր, հետո ի՞նչ եղավ… զանգեր, հանդիպումներ…
- Համերգից հետո եկա Հայաստան, սկսեցինք հեռախոսով շփվել, սկայպով, էլփոստով, ինչը շարունակվեց նաև Ամերիկայից: Հետո նորից Ռուսաստան մեկնեցի, կրկին հանդիպեցինք: Ծանոթացա ընտանիքի անդամների հետ ու հասկացա, որ, այո, նա այն միակն է, իմ կեսն է, ում երկար ժամանակ փնտրում էի:
- Ե՞րբ կայացրեցիր այդ վճռական որոշումը և ինչպե՞ս ամուսնության առաջարկություն արեցիր:
- Անցած տարվա ապրիլին մեկնեցի Ռուսաստան` հերթական համերգիս, մատանի վերցրեցի, մենակ գնացի իրենց տուն… Միանգամից ասացի` կամուսնանա՞ս ինձ հետ, ասաց` այո, իսկ մայրը զարմացած նայում էր, թե ինչ է կատարվում տանը: «Այո»-ից հետո որոշեցինք օրինականացնել այս որոշումը և գնալ զագս: Արդեն անցած տարվա հունիսին էլ Մոսկվայում տեղի ունեցավ մեր նշանադրության արարողությունը, որին ներկա էին ծնողներս, քավորը, քավորկինը, ընկերներ, հարազատներ: Մեր քավորը իմ շատ լավ ընկերն է, ով երգարվեստից չէ, բայց ես նրան եմ ընտրել, քանի որ ընտանքի լավ հայր է, լավ ընտանիք ունի, մեր կողքին կլինի և որպես լավ մարդ, և որպես օրինակելի անձնավորություն:
- Ծնողներիդ արձագանքն ինչիսի՞ն էր, երբ իմացան, որ Մոսկվայում աղջիկ ես հավանել:
- Ինձանից շատ էին ուրախացել: Ծնողներս գիտեն, որ եթե ընտրել եմ` ուրեմն ճիշտ ընտրություն եմ կատարել. նրանք իմ ցանկացած ընտրությանը կողմ կլինեին: Հայրս միշտ ասում էր` ամուսնացիր, թոռներ ունենանք, մեծ ընտանիք դառնանք` չնայած քույրս էլ երեխաներ ունի: Ծնողներս միշտ պատրաստ են աջակցել, միայն թե գտնեի երկրորդ կեսիս: Լուսինեին շատ սիրում են ու հարգում:
- Մի քանի ամսից էլ հարսանիքն էր. պատմիր, ե՞րբ տեղի ունեցավ, որտե՞ղ և ինչպե՞ս անցավ:
- Հարսանիքը տեղի ունեցավ անցած տարվա դեկտեմբերի 24-ին Լոս Անջելեսում, Սուրբ Ծննդյան տոներին: Ամեն բան արել ենք հայկական ավանդույթների համաձայն: Մեր օրհնությունը ստացել ենք Սուրբ Մարիամ Աստվածածին եկեղեցում, հարսանիքը ուղեկցվել է դհոլով, կլարնետով, զուռնայով, մայրս լավաշ է գցել մեր ուսերին, աման ենք կոտրել տուն մտնելիս…
- Մինչ ա՞յդ էր հարսնացուդ քեզ հետ տեղափոխվել ԱՄՆ:
- ՉԷ, Լուսինեն ու իր մայրը (հարսնացուի հայրն այլևս չկա) հարսանիքից տասն օր առաջ էին եկել ԱՄՆ և բնակվում էին ընկերներիցս մեկի տանը, որտեղից էլ հենց տեղի ունեցավ հարսին դուրս բերելու այդ գեղեցիկ արարողությունը, իսկ մինչ այդ, միասին զբաղված էինք հարսանիքի կազմակերպչական հարցերով:
- Ենթադրում ենք` հարսանիքը բազմամարդ է եղել. հայտնիներից ովքե՞ր էին հրավիրված:
- Դե, հարսանիքը ընդգրկուն էր` մոտ 480 մարդ: Հայտնիներից շատերը կային, ով այդ օրերին ամերիկյան մրցանակաբաշխությանը ԱՄՆ-ում էր, բոլորին էլ հրավիրել եմ. Սոֆի Մխեյանին, Խորեն Լևոնոյանին, Նազենի Հովհաննիսյանին, Հարութ Բալյանին, «32 ատամից» Վաչեին, ԱՄՆ-ի իմ ընկերներին, բարեկամների, հարազատների և շատ-շատ ուրիշների:
- Հարսանիքին Լուսինեի համար ինքդ որևէ բան կատարե՞լ ես:
- Իհարկե, իմ հարսանիքին երգել եմ հենց Vision երգը, որը նվիրված է կնոջս: Հարսանիքի ողջ ընթացքում տարբեր տեղերից շնորհավորանքներ, ծաղիկներ էինք ստանում:
- Հարսանիքից գրեթե անմիջապես հետո երևանյան մենահամերգդ էր. հասցրի՞ք ամուսնական թեկուզ կարճատև ճամփորդության մեկնել: Բացի այդ, որոշել եք առանձի՞ն ապրել, թե՞ ծնողների հետ:
- Հարսանիքի հաջորդ օրը մեկնեցինք Լաս Վեգաս, քանի որ շատ հայտնի Mandalay bay դահլիճում համերգ ունեի: Հետո վերադարձանք, ընտանիքիս հետ Նոր տարին դիմավորեցինք և երկուսով եկանք Հայաստան. այստեղ Լուսինեն նաև տատիկ, պապիկ ունի, մտածեցինք` կայցելենք նաև նրանց: Մեր ընդհանուր բակում երկու առանձին տուն ունենք, որից մեկում էլ մենք կապրենք:
Իսկ Լուսինեն կաշխատի՞ իր մասնագիտությամբ, թե՞ նախընտրում ես, որ նա տնային գործերով զբաղվի:
- Լուսինեն իր գաղափարներն ունի, և կարծում եմ, նաև դրանք կյանքի կկոչի: Ինձ համար կարևոր է, որ նա լինի իմ կողքին: Եթե Աստված տա, հետո կզբաղվի երեխաների դաստիարակությամբ, կաջակցի ինձ, ամեն բան ժամանակը ցույց կտա:
- Ընտանիք կազմեցիր, ի՞նչ է այն քեզ համար: Երեխա ունենալու մասին արդեն մտածո՞ւմ եք, թե՞ դեռ շուտ է:
- Ընտանիքն ինձ համար սրբություն է: Պետք է փորձեմ լավ ընտանիք ունենալ, ընտանիքի լավ հայր ու ամուսին լինել, ինչպես հայրս ու մայրս են տանջվել, մեզ մեծացրել, հասցրել մեր նպատակին, այնպես էլ մենք պետք է կարողանանք մեր երեխաների համար լավն անել, որ հետո էլ դրա պտուղները քաղենք ու վայելենք: Ես կցանկանամ ունենալ շատ բալիկներ, տեսնենք, Աստված ինչպես կամենա: Ես սիրում եմ մեծ ընտանիք, որ հետո, պատկերացնո՞ւմ եք, թոռներիդ հետ նստես, զրուցես… ինչ հետաքրքիր կլինի: Աստված ինչպես կկամենա, թող այնպես էլ լինի:
- Միշտ լարված գրաֆիկով ես աշխատում, հնարավո՞ր է` ամուսնությունը ստիպի դադար առնես որոշ ժամանակով:
- Ոչ, ավելի շատ պիտի աշխատեմ, հիմա ընտանիք և դեռ շատ երազանքներ ունեմ, որոնք պետք է իրականացնեմ:
- Երևանյան մենահամերգին Լուսինեն դահլիճո՞ւմ էր, թե՞ տանն էր սպասում քեզ:
- Հա, իհարկե, ինձ հետ էր, կուլիսներում օգնում էր ինձ հագուստների ընտրության, վերջին շտկումներն անելու հարցում: Արդեն կա երկրորդ աչք, ով ասում է` այ, էսպես լավ է կամ էսպես վատ է… Ուրախանում է իմ հաջողություններով և միշտ կօգնի ինձ:
- Երկրպագուների մեծ բանակ ունես: Ի՞նչ ես կարծում, հնարավո՞ր է ամուսնությունից հետո նեղանա այդ շրջանակը, և հասցրե՞լ ես խելակորույս նամակներ կամ զանգեր ստանալ երկրպագուներիցդ:
- «Նոկիա» թատրոնում կայացած համերգի ժամանակ, երբ ասացի, որ ամուսնանում եմ, բոլորը շատ ուրախ ծափահարություններով ընդունեցին լուրը: Ես էլ շատ ուրախացա, հասկացա, որ իսկապես սիրում են իմ երգերը: Նույնն էլ Երևանում համերգի ժամանակ կատարվեց, բոլորն էլ շատ ուրախացան: Ուղղակի խորհուրդ կտամ. թող լսեն իմ երգերը, ծայրահեղ քայլերի չդիմեն, գտնեն իրենց երկրորդ կեսին, ամուսնանան ու իրենց սիրած մարդու հետ գան Արմենչիկի երգերը լսելու:
- Խոսենք շրջագայություններից. ի՞նչ նորություններ են սպասվում: Լուսինեն այդ ընթացքում կուղեկցի՞ քեզ:
- Առաջիկայում համերգներով կլինեմ Ռուսաստանում, Սիրիայում` Դամասկոսում, Հալեպում, Կանադայում և կշարունակեմ համերգներս նաև այլ երկրներում: Իսկ Լուսինեն հավանաբար չի ուղեկցի ինձ, քանի որ գրաֆիկը շատ խիտ է:
Շուտով պատրաստ կլինի նաև «Նոկիա» թատրոնի համերգի տեսասկավառակը: Ի դեպ, միակ հայն եմ, ով այս անգամ էլ առաջինն է «Նոկիայում» համերգ ունեցել:
- Այս ընթացքում հասցրե՞լ եք ինչ-որ բանի պատճառով վիճել, լուրջ տարաձայնություններ ունենալ:
- Լուրջ վեճեր չեն եղել, և եթե մարդ խելացի է, գիտի, որ լուրջ խնդիրներ լինել չեն կարող, եթե հասկանում են իրար: Կարևորը` նա ինձ հասկանում է, սիրում է, ինքն էլ գիտի, որ ես էլ իրեն եմ սիրում:
- Քանի որ հունվար-փետրվար ամիսները սիրո ամիսներն են, ի՞նչ կմաղթես սիրահար զույգերին:
- Ով սիրոմ է` թող ավելի շատ սիրի, ով չի գտել` թող գտնի իր սիրուն և միասին լսեն Արմենչիկի երգերը:
